| Op een dag wou een arme 
		Gursikh, die ook Bhai Garibo (arm) heette, Satgur Ji (ware leraar) 
		 opzoeken. Hij dacht hetniet beleefd zou zijn als hij met lege handen 
		naar Satgur ji zal gaan, dus zocht hij in zijn huis een geschenk wat hij 
		kon offeren. Hij keek rond in het huis en vond een kapotte schelp. Met 
		deze kapotte schelp ging hij naar Satgur Ji. 
 Eenmaal aangekomen bij Satgur Ji stond hij in de rij om Satgur Ji te 
		begroeten. Bhai Garibo stond te kijken en zag voor Satgur Ji veel dure 
		offers die mensen hadden meegebracht. Hij ziet veel geld en goud liggen. 
		Hij dacht toen; ga ik deze kapotte schelp aan Satgur ji geven? Straks 
		voelt hij ze zich nog beledigd. Bhai Garibo dacht dat zijn meegenomen 
		offer te weinig waard was. Hij besloot toen zijn kapotte schelp in zijn 
		tulband te verstoppen en ging met lege handen groeten en daarna vlug 
		achteraan zitten in de Sangat.
 
 Nadat iedereen Satgur Ji had gegroet riep Satgur Ji hardop tegen 
		iedereen; “Iedereen die wat meegebracht heeft voor mij, kan zijn offer 
		bij mij brengen.“ Satgur Ji, die alleswetend is, wist wat er in Bhai 
		Garibo’s hart zat, en zei dit expres in de hoop dat Bhai Garibo Ji zijn 
		offer zou offeren.
 
 De mensen zeiden: alles wat we voor u hebben meegenomen”, hebben we u al 
		gegeven.
 
 Satgur jJi zei toen; “Het is goed Garibo, als jij niet naar mij toe 
		komt, kom ik wel naar jou toe.”
 
 Toen Satgur Ji dit had gezegd kon Bhai Garibo zich niet meer inhouden. 
		Hij kreeg tranen in zijn ogen. Satgur Ji liep door de Sangat heen naar 
		Bhai Garibo toe. Daar waar Bhai Garibo zat stopte Satgur Ji, legde zijn 
		hand op de hoofd van Bhai Garibo ji en vroeg aan hem; “ Zo Gursikh, heb 
		jij geen offer voor mij meegebracht? “ Bhai Garibo antwoordde toen; 
		“Jawel, Satguru!”
 
 Satgur Ji toen daarop; “Waarom geef je het dan niet? ”. Bhai Garibo zei 
		toen met tranen in zijn ogen; “Satguru, mijn offer is heel weinig 
		waard”. Satgur ji vroeg; “Laat eens zien wat je hebt meegebracht?” Bhai 
		Garibo schudde zijn tulband en haalde zijn kapotte schelp te voorschijn. 
		Toen Satguru Ji die zag werd hij  heel blij en spreidde zijn mantel om 
		de kapotte schelp van Bhai Garibo in ontvangst te nemen. Hij zei; 
		“Gursikha, zo´n waardevol offer heb je meegenomen en dan zit je ermee 
		verstopt. Zo´n waardevol offer als dat van jou heeft vandaag niemand 
		meegebracht”. Met tranen in zijn ogen zei Bhai Garibo; “Ik zag zoveel 
		waardevolle offers voor uw liggen, ik zag stapels met geld en goud 
		liggen en dacht dat mijn kapotte schelp er niks aan kon toevoegen”. 
		Satgur Ji pakte Bhai Garibo stevig in zijn armen en zei opnieuw; “Nee 
		Garibo tegenover jou offer zijn alle ander veel minder waard. Zo´n 
		waardevol offer als dat van jou heeft vandaag niemand meegenomen. In 
		deze schelp zit liefde en eerlijkheid”. Zo zie je maar dat ook al offer 
		je een kapotte schelp je dan toch veel zegen kunt krijgen, zolang je 
		maar met een schoon hart offert.
 
 Satgur Ji zegende hem en zei; “Ga Garibo, In Lok (deze wereld) en 
		Parklok (het hiernamaals) zul je niet meer in armoede leven. In de 
		wereld zul je al het geluk ontvangen en na je dood zul je ook met open 
		armen ontvangen worden. Het is een kwestie van liefde en eerlijkheid 
		vanuit je hart.”
 
 |