|
Goeroe Nanak Dev Ji is
de eerste Goeroe van de Sikhs. Hij is ook de stichter van de Sikh
religie. Goeroe Nanak heeft veel plaatsen bezocht, waaronder ook Lahore.
Lahore is een grote stad in Pakistan. Een rijke man, genaamd Duni Chand,
woonde in deze stad. Hij bezat zeven miljoen Roepies en om dit aan te
geven, had hij zeven vlaggen rondom zijn huis. Op de dag dat de Goeroe
arriveerde, gaf Duni Chand een grote feest waarbij Hindoes offers
brengen voor Brahmins (een sharadh).
De Hindoes geloven dat wat ze offeren aan Brahmins, dit hun voorvaderen
in het hiernamaals zal bereiken. Ze geven op deze feest topkwaliteit
voedsel en kleren en geld aan de Brahmins. Dit wordt ook wel Dakshana
genoemd. Duni Chand had vele Brahmins uitgenodigd om deel te nemen aan
dit feest. Ook had hij Goeroe Nanak uitgenodigd.
Goeroe Nanak zat aan een kant en zei tegen Duni Chand dat hij wilde
wachten tot de Brahmins hun eten hadden gegeten. Duni Chand vond het
goed en hij gaf een geweldige feest en offerde veel geld en kleren aan
de Brahmins (Dakshana). Duni Chand geloofde dat dit alles, zijn vader,
die al overleden was, zou bereiken. Toen de Brahmins weg waren, vroeg
Duni Chand aan de Goeroe om ook te eten. De Goeroe glimlachte.
“Duni Chand, denk je dat je vader genoeg gegeten heeft? Hebben al jouw
cadeautjes hem bereikt?” vroeg de Goeroe.
“Jazeker Heer”, zei Duni Chand. “De Brahmins hebben zoveel gegeten dat
mijn vader voor een heel jaar geen eten meer nodig heeft. Ook heeft hij
voor een heel jaar genoeg geld en kleding.”
De Goeroe lachte en zei: ”Duni Chand, de Brahmins hebben jouw eten
gegeten. Ze zullen de kleren verkopen en het geld gebruiken. Ik begrijp
niet hoe dit alles jouw dode vader zal bereiken.”
“U heeft gelijk", zei Duni Chand, “ U begrijpt het niet, maar ik ook
niet. Dit is Gods wil. De Brahmins vertellen ons dit en zo geloven wij
het ook. Ik dacht dat u een Brahmin was en dat u hiervan op de hoogte
was. Gelukkig heb ik mijn eten niet aan u verspild.
“Je hebt goed gehandeld Duni Chand”, zei de Goeroe. “Ik ga geen eten
naar jouw vader brengen en daarom ben ik blij dat ik jouw eten niet
verspild heb. U mag de Brahmins geven wat u wil. Ik heb geen eten nodig.
Wel zou ik je willen verzoeken om mij een plezier te doen.”
Duni Chand antwoordde: ”Maar natuurlijk wil ik u een plezier doen.”
De Goeroe zei: ”Hier heb je een naald. Houdt deze bij je. Ik zou graag
willen dat je me dit in mijn volgende leven geeft wanneer we elkaar
tegen komen.”
Duni Chand begreep het niet helemaal en zei: ”Hoe kan ik deze naald bij
me houden als ik dood ga?”
“Als deze Brahmins voldoende eten, kleren en geld bij zich kunnen dragen
voor een heel jaar, en dan niet alleen voor jouw vader maar ook voor
zoveel anderen, vraag ik me af waarom deze kleine naald voor jou zo
moeilijk is om te dragen. Als de Brahmins weigeren om het werk te doen
wat gebeurt er dan? Hoe gaat u uw geld, paarden, goud en alle andere
kostbaarheden naar het volgende leven brengen?”
Deze gedachte bleef rond dwalen bij Duni Chand. Hij vroeg de Goeroe om
advies. De Goeroe zei: ”Duni Chand, werk hard, verdeel jouw verdiensten
met diegenen die het hard nodig hebben en denk aan God. Maak je niet
druk om jouw voorvaderen.”
Duni Chand zei: ”Maar dat doe ik al. Ik heb honderden mensen die voor
mij werken. Ik geef veel geld en kleren aan Brahmins en heiligen die bij
mij komen en we zingen liederen in mijn huis.”
“Zo werkt het niet, Duni Chand.”, zei Goeroe Nanak.
“Geef een deel van je geld aan de armen en degene die het nodig hebben.
Je hebt het niet eerlijk verdiend door werk. Ga naar jouw veld
(boerderij) en werk samen met jouw werkers. Wat je ook verdiend op deze
eerlijke manier, hoor je deels te verdelen aan je medewerkers. Van jouw
eigen gedeelte probeer je zoveel mogelijk aan goede doelen te doneren.
Beschouw jouw werkers als je broeders en heb iedereen lief. Zit samen
met ze en mediteer Gods Naam. Dit is de eerlijke wijze Duni Chand. Men
kan respect verdienen in het volgende leven alleen als je eerlijk werkt
en aan goede doelen geeft in het huidige leven.”
Duni Chand begreep het advies van de Goeroe. Hij gaf zijn koninklijke
leven op en begon mee te werken op het veld. Ook zijn vrouw deed mee.
Duni Chand’s huis werd een tempel voor armen en rijken, voor zwarte en
witte mensen, voor mensen van hoge en lage kasten en allen zongen
liederen in de naam van God. Duni Chand en zijn vrouw werden de
volgelingen van de Goeroe en hielpen een hoop anderen naar de weg van de
Goeroe.
“Werk hard en deel je verdiensten met degene die het nodig hebben Nanak;
Op deze manier vind je de weg naar God.”
Djienie naam dhyaaja ghé masakat ghaal. Nanak té mukh oedjlé kétie
suttti naal ||1||
Those who have meditated on the Naam, the Name of the Lord, and
departed after
having worked by the sweat of their brows -O Nanak, their faces are
radiant in the
Court
of the Lord, and many are saved along with them!
||1||
Diegenen die gemediteerd hebben op de Naam, de Naam van de Heer, en
vertrokken nadat zij zich in het zweet hadden gewerkt – Oh Nanak,
hun gezichten stralen in het Hof van de Heer en velen worden samen
met hun gered!
-
Japji Sahib ( Goeroe Granth Sahib ji, Ang 8 )
|
