|
Na de moord op Indra Gandhi op 31 oktober 1984, werden er veel Sikhs in
heel India gedood. Dit is een gebeurtenis over een Sikh echtpaar in een
klein dorp buiten de deelstaat Punjab. Het stel was jong en amritdhari
(gedoopt of geïnitieerd, dus behorend tot de Khalsa). De vrouw (singhni)
droeg een sikh tulband (dastaar) op haar hoofd. Tevens had het echtpaar
een jong kind, een zoontje.
Het Sikh echtpaar woonde in een geïsoleerde boerderij, in een Hindoe
gedomineerd gebied. Toen het nieuws over de moord op Indra Gandhi het
gebied bereikte, en men erachter kwam dat sikhs in het hele land
vermoord werden, besloten sommige lokale misdadigers dat dit de ideale
kans was om de boerderij te plunderen en het echtpaar te vermoorden.
De man (singh) was achter dit plan gekomen, via enkele dorpelingen die
hen goed gezind waren. Hij vertelde zijn vrouw dat ze maar weinig tijd
hadden en dat er een aanval op komst was. De man zei dat ze de boerderij
moesten verlaten en vluchten om hun levens te redden. Zijn vrouw
herinnerde hem er aan dat ze de Sri Goeroe Granth Sahib hadden
geinstalleerd (Parkash) op de zolder van hun huis. "Hoe kunnen we
wegrennen van Goeroe?" zei ze.
Hij herhaalde dat er een aanval gepland was en zei dat ook hun zoon
vermoord zal worden. De vrouw stond er echter op dat het verkeerd zou
zijn om van Goeroe Sahib weg te rennen en de menigte de Goeroe Sahib's
saroop te laten verachten.
Hij zei toen gefrustreerd, “Als ze ons eenmaal vermoord hebben, zullen
ze de saroop toch wel verachten dus waarom zouden we nog langer blijven?
We kunnen de saroop niet redden als we dood zijn. Het beste wat we
kunnen doen is onszelf redden. Er is geen enkel voordeel te behalen als
we blijven! Waarom ben je zo koppig en dom.”
Zijn vrouw antwoordde dat zolang ze ademde, ze Goeroe Sahib niet in de
steek zal laten, zelfs niet om haar leven te redden. En dat zolang ze in
leven was, niemand het zou moeten wagen geenrespect te tonen.
Wetend dat de menigte al onderweg was, vertelde de man zijn vrouw
gefrustreerd dat ze kon doen wat ze wou, maar dat hij met het kind er
vandoor zou gaan zonder haar. Hij nam zijn zoontje en vluchtte.
De vrouw ging naar de kamer van de Goeroe Granth Sahib, en deed een
verzoek voor de Goeroe (Ardaas. Ze vroeg Goeroe Sahib om bescherming en
om de moed om, wanneer dat nodig zou zijn, martelaar (shaheed) te worden
in deze dienst (seva). Ze pakte haar Kirpan (zwaard) en wachtte.
Ze hoorde de menigte aankomen, schreeuwend en gewapend, bereidt om het
huis aan te vallen. Ze kwam naar beneden en stond in de deuropening met
haar uit de schede getrokken Kirpan in haar handen. Maar plotseling
begonnen de misdadigers uit het niets, zich om te draaien en weg te
rennen, angstig achterom kijkend bleven ze maar doorrennen. De vrouw was
verward, maar wel onder de indruk van Goeroe Sahib's zegening (kirpa).
De menigte was verdwenen en ze kwamen niet meer terug.
Enkele dagen later kwam de man terug naar het dorp, om poolshoogte te
nemen betreffende het lot van zijn vrouw en hun eigendommen.
Hij verwachtte dat zijn vrouw mishandeld en vermoord zou zijn, en dat
hun huis zou zijn leeggeplunderd. Terwijl hij nerveus richting zijn huis
liep, stopte een Hindoe kennis hem en vroeg: “Singh ji, waar haalde je
die dag zo snel al die sikh strijders (Nihangs) vandaan? ”
De man was verward en vroeg, “Waar heb je het over?”
De man antwoordde, “Die dag, toen die schurken op weg waren naar je huis
om aan te vallen, kwam je vrouw naar buiten en stond in de deuropening
omringt door een heleboel gigantische Nihangs, ze waren heel lang en
droegen allerlei soorten wapens bij zich. Waar had je die zo snel
verzameld?”
De man realiseerde zich dat Shaheed Singhs (overleden martelaars die
zich in een hoge spiritueel staat bevinden en op aarde kunnen komen
wanneer ze maar willen) waren gekomen om Goeroe Sahib's saroop te
beschermen en zijn Singhni's moed te belonen. Hij ging snel naar huis en
vroeg zijn vrouw om vergeving; hij vertelde haar wat de dorpelingen
zeiden over de bescherming van het leger van Nihangs.
so sathigur piaaraa maerai naal hai
jithhai kithhai maino le ae shhaddaaee ||
Die Geliefde Ware Goeroe is altijd bij
me; waar ik ook ben, zal Hij me beschermen||
- Goeroe Granth Sahib, Ang 588 |
