|
In de mooie bergen van Punjab stond er een
prachtige tempel van de Godin voor Kracht. Binnen in deze tempel stond
er een standbeeld ter nagedachtenis van de Godin van Kracht. Iedere jaar
kwamen er duizenden mensen om deze tempel te bezoeken en om het
standbeeld te aanbidden. Tevens werd er jaarlijks een festival
georganiseerd om de godin te herdenken. Mensen uit heel India kwamen om
dit festival bij te wonen. Zelfs koningen waren er aanwezig. Deze
brachten dure geschenken en offers mee voor de godin. De dure geschenken
werden in ontvangst genomen door priesters die ze gebruikten voor hun
persoonlijke doelen en niet voor de armen mensen.
Shri Goeroe Har Gobind Sahib Ji Maharaj en zijn sikhs kwamen hier ook om
Goeroe Nanak Dev Ji's leer over te brengen. Aan de ene kant werd er druk
gefeest op de festival en aan de andere kant was de Goeroes Darbaar
(Gelovige bijeenkomst) aan de gang in een open locatie. De muzikanten
zongen verzen over God van de Adi Granth. De verzen werden zo mooi
gezongen dat dit ieders hart raakten die dit hoorden. Toen de mensen op
de festival dit hoorden verlieten ze de festival en namen ze plaats
tussen de sikhs. Ook de koningen namen plaats om de Goeroes leer aan te
horen.
Er bleven maar een paar mensen achter in de tempel.
Toen Bhai Bharu zag dat er maar een paar mensen in de tempel aanwezig
waren, liep hij naar het beeld en duwde dit omver. Hierdoor brak de neus
van het standbeeld. Voordat de priesters hem konden grijpen na zijn daad
rende hij de tempel uit richting de Darbar. Mensen werden hierdoor
rumoerig en renden ook achter Bhai Bharu aan. Een sterke man die in
Goeroes Darbaar zat wist hem te grijpen. Mensen dachten dat hij iets
gestolen had. Paar minuten later, arriveerden ook de priesters en werd
Bhai Bharu bij de koning gebracht. Deze koning zat ook in Goeroes
Darbaar. De priester vertelden alles wat hij zag aan Goeroe Har Gobind
Ji Maharaj en aan de koning. Toen de koning hoorden dat Bhai Bharu de
standbeeld had beschadigd gaf hij meteen bevel om Bhai Bharu levend in
te metselen tussen de muren. De mensen grepen Bhai Bharu en wilden hem
wegdragen. Goeroe Har Gobind Ji Maharaaj zei toen; "Het is beter om
eerst het verhaal van beide kanten te horen en dan te bekijken of deze
man deze straf verdiend". De Goeroe vroeg beiden partijen hun verhaal
te vertellen.
De priester begon:
Priester: "Deze man is een grote zondaar; hij heeft de neus van de Godin
gebroken en hij verdiend de doodstraf."
Bhai Bharu: "Dit is verkeerd. Ik heb niks verkeerds gedaan."
Priester: "Het is een zonde om een beeld te breken, of niet?"
Bhai Bharu: "Ik weet niet wie jij bent en ik heb jou ook niks misdaan.
Als ik het beeld wat heb aangedaan, dan is dat tussen mij en dat beeld.
Laat het beeld maar zeggen wat het wil."
Priester: "Het beeld is gemaakt van steen, hoe kan het wat zeggen? Als
het levend was geweest dan zou het je pakken en je straffen."
Bhai Bharu: “Als het niet kan praten of zichzelf kan verdedigen, hoe kan
dat beeld dan met u communiceren of al deze mensen redden en ieders wens
vervullen? Mijn fout is niet erger dan het breken van een kopje.”
Toen de priester dit hoorde kon hij niks meer zeggen. Bhai Bharu's
woorden had ervoor gezorgd dat mensen gingen lachen en begrepen wat Bhai
Bharu bedoelde te zeggen.
Sri Guru Har Gobind Sahib Ji Maharaj, vond hoe dan ook, dit alles niet
leuk en zei; "Luister mijn vrienden, Het is verkeerd om beelden te
aanbidden. Wij, mensen horen alleen God te aanbidden, die van ons
levende beeldjes heeft gemaakt. Maar het breken van een aanbeden beeld
is ook niet goed. We horen iedereen te respecteren en ook hen religie.
Het breken van een aanbeden beeld is net als het breken van iemands
hart. En iemands hart is de huis van God. Dus door het beeld te breken
heeft Bhai Bharu een fout begaan. Hij moet zich verontschuldigen voor
wat hij heeft gedaan en het beeld laten repareren."
Bhai Bharu was het eens met de punten die Goeroe ji noemde en
verontschuldigde zich. Ook de mensen vonden dat dit het beste. Maar ze
vonden wel dat Bhai Bharu moest beloven dat hij nooit meer beelden zou
beschadigen. Bhai Bharu beloofde dit en liet het beeld repareren. Kort
daarna werd Bhai Bharu een sikh van Sri Goeroe Har Gobind Sahib Ji
Maharaj. |
