| 
		 Dit is een 
		verbazingwekkende sakhi (verhaal) over Satguru Sri Goeroe Har Rai Sahib 
		Ji, de Koning der Koningen en de Heilige der Heiligen en zijn geliefde 
		Sikh, Bhai Gonda. 
		Een godsvruchtige Sikh, 
		genaamd Bhai Gonda, woonde samen met Satguru Goeroe Har Rai Sahib Ji 
		Maharaj. Hij was een heilige in gedachte, woord en daad. Goeroe Ji was 
		erg tevreden over zijn oprechte toewijding en zei: “Bhai Gonda, ga naar 
		Kabul, geef daar instructies aan Sikhs in de aanbidding van de ware naam 
		en preek het geloof in Goeroe Nanak Dev Ji. Voed heilige mannen en 
		pelgrims met de offers die je krijgt en zend mij wat overblijft voor het 
		onderhoud van mijn keuken. Dit zijn je plichten en ik vertrouw erop dat 
		je ze uitvoert.” Ondanks dat Kabul in een vreemd land lag en er een 
		gevaar was voor niet-Moslims om er te verblijven, accepteerde Gonda de 
		taak die hem door zijn geliefde Goeroe was toebedeeld met veel plezier. 
		Toen hij in Kabul arriveerde voerde hij alle instructies uit die Goeroe 
		Ji hem gegeven had. In allerlei opzichten dienden de volgende zinnen van 
		Sri Guru Arjan Dev Ji Maharaj die hij steeds maar herhaalde hem als 
		gids: 
		
			
			
			“Mediteer in je hart op het beeld van de Goeroe;
		
			
			
			Verlicht je geest met de Goeroes woorden en spreuken;
		
			
			
			Plaats de voeten van de Goeroe in je hart;
		
			
			
			En buig altijd voor de Goeroe, het Opperwezen.”
		Op een dag, terwijl Bhai 
		Gonda Japji Sahib reciteerde, dacht hij dat hij zich aan Goeroe Ji’s 
		voeten vastklampte. Hij was in een dusdanige staat van abstractie dat 
		hij zijn bewustzijn verloor. Hij groeide, werd geabsorbeerd in het zicht 
		van Goeroe Ji als een druppel regen in de oceaan. De alwetende Goeroe Ji 
		wist wat er gaande was in Gonda’s geest en zat stevig op zijn troon 
		terwijl hij zijn voeten bij elkaar hield. Toen het diner werd 
		aangekondigd, zoals gewoonlijk in de middag, reageerde hij niet. Toen de 
		aankondiging een uur later werd herhaald, bleef hij nog steeds stil. Het 
		diner werd een derde keer aangekondigd en de sevadaars vroegen om 
		toestemming om het te serveren, maar Goeroe Ji sprak niet. Toen enkele 
		Sikhs op het punt stonden nog eens te proberen zijn aandacht te trekken, 
		verbrak hij de stilte en zei: “mijn Broers en Zusters, Bhai Gonda is in 
		Kabul. Hij is in gedachte, woord en daad een Sikh van de Goeroe. Vandaag 
		heeft hij mijn voeten vastgegrepen. Hoe kan ik ze van hem losmaken? En 
		hoe kan ik mijn diner gaan nuttigen terwijl hij mijn voeten nog 
		vastheeft? Ik wacht daarom tot het einde van zijn meditatie en 
		reverance.” Bhai Gonda ontwaakte niet uit zijn trance voor de schemering 
		inviel en alleen toen voelde Goeroe Ji zich vrij om zijn maaltijd te 
		nemen. 
		DHAN DHAN SATGURU SRI GUUR 
		HAR RAI SAHIB JI MAHARAJ 
		  |