|
SADHNAA, één van de 15
sinten en heilige dichters van wie de lofdichten zijn opgenomen in de
Guru Granth Sahib, hij was een slager van beroep maar
had door zijn medelijden en toewijding een spirituele apartheid
ingewonnen.
Een lofdicht van Sadhna staat opgenomen in de Guru Granth Sahib. Er werd
gezegd dat Sadhna gebruik maakte van Salgram (een vorm van steen idool)
voor
het wegen van het vlees die hij verkocht. Op een dag passeerde er een
stralende monnik, die boos reageerde tegen Sadhna voor het werk dat hij
verrichte.
Sadhna kreeg spijt en verliet zijn huis om op weg te gaan naar het bos.
Er werd ook gezegd dat hij op weg naar het bos een vrouw tegen kwam die
hem ontzettend
leuk vond en hem wilde bezitten. Maar geen van haar akties had invloed
op Sadhna. Ze dacht dat mischien de presentie van haar echtgenoot,
Sadhna verhinderd om te reageren op haar akties. Dus had de vrouw zonder
enig twijfel haar eigen man vermoord om de weg vrij te maken voor Sadhna.
Echter, tijdens het begaan van deze misdaad had de vrouw niet kunnen
inschatten wat de exacte denkgedrag van Sadhna (die een magische eenheid
met God probeerde te vormen) was. Dus wat ze ook deed had geen effect op
Sadhna en ze kon hem maar niet voor zichzelf winnen. Uiteindelijk toen
ze ontdekte dat ze
hem hoe dan ook niet voor zichzelf zou winnen, schoof ze schuld van de
moord op haar man af op Sadhna. Zodoende, werden de handen van Sadhna
afgehakt als resultaat van de moord die hij nooit had begaan.
God heeft zijn toegewijdende altijd beschermd en er zijn genoeg
bewijsmiddelen om dit aan te tonen, bijvoorbeeld: Hij had Bhagat Prehlad
bevrijd, had Namdev geholpen en had de respect van Daropadi behouden, op
dezelfde manier bad Sadhna ook tot God.
Niks ben ik, geen trots is van mij, niks is van
mij,
Bij dit voorval redt u het respect van Sadhna, de dienaar. -
Guru Granth Sahib Ang. 858
De God luisterde naar zijn
gebed en accepteerde het. God had door zijn wijselijke
vergevingsgezindheid zijn handen weer terug laten groeien. Dit gebaar
van
goedheid van God vloeide in Sadhna's gedachtegand, de rivier van
toewijding tot God.
De enige lofdicht waarin Sadhna bad tot God voor het behouden van zijn
respect en welke te vinden is in de Guru Granth Sahib (op pagina 858) is
als volgt;
Voor liefde van een konings dochter had een man zich verkapt als
Vishnu
Van deze man, lust-zoeker, zelf-zoeker, Heb jij het respect gered
Stichter van de wereld! Wat is eerbaarheid voor jou als onze
wraakzuchtige daden ons niet zullen verlaten?
Waarom schuilplaats zoeken bij een tijger als een jackhals ons toch kan
pakken?
De Koekoek lijd door ontbreking van afname
Als na het overlijden, zelfs een oceaan word gevonden, wat goeds is dat?
Moe, zonder evenwicht is mijn leven
Hoe kan ik het afsmeken aan u vertragen?
Als na verdrinking de boot komt, wie zal het dan besturen?
Niks ben ik, geen trots is van mij, niks is van mij,
Bij dit voorval redt u het respect van Sadhna, de dienaar. -
Guru Granth Sahib Ang. 858
Deze Shabad bericht ons
dat er een gebed die word verricht door een toegewijdene in de
rechtszaal van zijn God, zou moeten worden verzadigd met toewijding
en gehoorzaamheid anders is het gewoon een formaliteit die we observeren.
We weten allemaal heel goed dat als wij niet bidden met volledige
toewijding en inzet,
ons gebed niet in acht wordt genomen in de rechtszaal van God.
|
